Blog

Op 15 november kom ik in Nederland aan en wel op het mooie eiland Texel. Nadat ik daar de kinderen een hand heb gegeven en hun tekeningen en verlanglijstjes van ze gekregen heb, ga ik op weg naar Boxtel. Dat is best wel een lange reis, dus ben ik blij dat Slaappiet dan al in Boxtel is en mijn bed in mijn slaapkamer op Stapelen opgemaakt heeft, zodat ik meteen kan gaan slapen. 
 
Gelukkig kan ik de volgende dag (zondag 16 november) wat uitslapen zodat ik ‘s middags rond 13:00 uur uitgerust bij de Zwaansche Brug aankom, om met alle kinderen naar het gemeentehuis te wandelen en ook deze kinderen een hand te geven.

Er is niet slechts één ding, maar een hele hoop dingen waar ik naar uitkijk! 
 
Ik verheug me op de bezoeken van de schoolklassen, maar ook op die van groepen zoals “Kentalis”, de bewoners van “de Herberg”, de altijd vrolijke cliënten van “Hebbes”, de wat oudere Boxtelaren die dankzij “Met je hart” een bezoek aan mij brengen, enzovoorts. En dan heb ik het nog niet eens gehad over die leuke bezoeken aan o.a. de scholen en 22 en 23 november: de dagen dat iedereen bij mij op bezoek mag komen. 
 

Het lijkt wel of iedereen in Boxtel extra zijn best doet om te laten zien dat ze het fijn vinden dat ik in Boxtel ben. De versierde huizen en scholen, de tekeningen in de schoenen, de ontvangst op het gemeentehuis, de bezoekjes aan mij op Stapelen: het maakt mijn verblijf in Boxtel wel heel speciaal.

Dat is een beetje moeilijke vraag! Ik kan overdag natuurlijk niet zomaar door het dorp gaan wandelen, of op Ozosnel naar Esch, Liempde of Lennisheuvel rijden. En ‘s avonds is het te donker om alles goed te kunnen bekijken. Trouwens, dan zijn de Pieten en ik veel te druk met huisbezoeken en cadeautjes rondbrengen. Maar als ik even tijd heb en het is nog niet al te donker, dan wandel ik graag door het park van Stapelen. 
 

Er is niet echt één cadeautje dat het meest gevraagd wordt. De kinderen vragen bijvoorbeeld “clickeez”, tekenspullen of een shirt van de favoriete voetbalclub, maar ook aquabeats en een leesboek. Maar ik heb nog lang niet alle verlanglijstjes, dus misschien als ik die heb, dat ik dan kan zeggen welk cadeautje het meest gevraagd is. De Pieten hebben er trouwens voor gezorgd dat we van alles volop in de pakjesboot hebben meegenomen. 

ls de kinderen naar Stapelen komen mogen ze helpen met pepernoten bakken en luisteren of Ozosnel al slaapt. Ze kunnen oefenen met pakjes in een schoorsteen te gooien en de pakjeskamer bezoeken (wel even opletten of alles daar goed gaat want daar werken nieuwe inpakpieten). Ook mogen ze een kijkje nemen in mijn slaapkamer. Natuurlijk kunnen ze dan een bezoek brengen aan mij in de prachtig versierde Ridderzaal, waar ze dan van alles aan mij mogen vragen en hopelijk ook een liedje voor me willen zingen.