Dat er in Boxtel rond 1380 een heus Bloedwonder plaatsvond, is volgens pastoor Geertjan van Rossem van de Heilig Hartparochie erg bijzonder. “Het maakte van dit kleine boerendorp destijds in één keer een groot bedevaartsoord. Het is mooi om te zien dat we de betekenis ervan tot op de dag van vandaag in leven houden.”

Dat ‘in leven houden’ gebeurt sinds honderd jaar met de jaarlijkse Heilig Bloedprocessie, naar het voorbeeld van de Middeleeuwse pelgrims. Zij liepen vaak in een lange stoet door Boxtel naar de St. Petrusbasiliek om de Heilig Bloeddoeken te vereren. De Bloedprocessie van nu bestaat niet meer uit pelgrims, maar het idee is nog steeds hetzelfde. Pastoor Van Rossem loopt sinds zijn aantreden in Boxtel zelf ook elk jaar mee, achter één van de Heilig Bloeddoeken die tijdens de processie wordt meegedragen. “Als ik daar loop, heb ik altijd het idee dat er een soort meditatieve vrede over Boxtel neerdaalt. We zijn met velen, er staat publiek in de straten maar er heerst toch een bepaalde rust, er is geen hectiek. Ik vind dat een heel speciale ervaring.”

“Als ik kijk vanuit het christelijke geloof zie ik in de Bloedprocessie het lijden van Jezus terugkomen. We vereren van oudsher immers de doeken met Zijn bloed. Maar ik zie er ook Zijn boodschap van liefde in. En leven en hoop. Als ik wat breder kijk, is de symbolische betekenis van de Bloedprocessie er eentje van ‘verbinding’. Ze verbindt het verleden met het heden. Ze verenigt generaties van mensen die het wonder en de processie aan elkaar hebben doorgegeven, of ze nu meelopen of alleen komen kijken.”

Er is zo volgens pastoor Van Rossem een bepaalde ‘verwantschap’ in Boxtel ontstaan. “Boxtelaren delen een traditie en dat schept een band. De Bloedprocessie is echt iets ‘van’ de Boxtelse gemeenschap. Je ziet dat ook heel duidelijk bij de mensen die aan de processie meedoen. Er zijn elk jaar honderden mensen voor in touw, voor- en achter de schermen. Ze werken met elkaar samen, de sfeer is altijd ontzettend goed. Ik denk dat Boxtel daar trots op mag zijn.”

“Of de Bloedprocessie over honderd jaar nog bestaat? Wellicht. Het vereren van de doeken heeft ook de eeuwen doorstaan. Het zal misschien op een andere manier zijn. De wereld is immers enorm in beweging. De samenleving verandert. De rol van de katholieke kerk is niet meer zoals die in het verleden was. Maar als je vanuit het perspectief van verbinding blijft kijken, heeft de Bloedprocessie alle potentie om hier nog heel lang een traditie te blijven.”