Bij Boxtelaar Fons van Heesch staat Drievuldigheidszondag met stift gemarkeerd op de kalender. Want dan loopt hij mee in de Bloedprocessie. “Dat is bij ons vaste prik. Ik vermoed dat deze honderdste editie minstens mijn vijftigste keer wordt”, vertelt hij. “En elk jaar weer doe ik met heel veel plezier mee".

Zijn rol is de laatste jaren die van de profeet Daniël uit het Oude Testament. “Dan loop ik de hele processie lang het einde der tijden te verkondigen.” En lachend: “Zo pessimistisch ben ik in het echte leven niet hoor. Verre van zelfs". 

Zijn eerste stappen als deelnemer van de Bloedprocessie zette hij toen hij zeven jaar. “Ik was lid van het jongenskoor van de Heilig Hartkerk dat elk jaar trouw meeliep. In onze grijze toga’s en witte hesjes zongen we Marialiedjes. Zoals ‘God groet u, zuiv’re bloemen’, ik weet het nog goed. En aan de straten stond het soms wel vijf rijen dik van de mensen, sommigen zwaaiend met bloemen". 

“We vonden het altijd een fantastische dag. De processie was serieus maar alles eromheen was één groot feest voor kinderen zoals wij. Van het omkleden tot de limonade na afloop. Eigenlijk is aan die sfeer in de loop der jaren niks veranderd. Het is een heel sociaal gebeuren gebleven. De religieuze factor is belangrijk. Daar komt het immers allemaal uit voort. Maar verder is het vooral ook heel gezellig. Je werkt in een hecht team samen aan een productie voor de inwoners van Boxtel. Je ziet mensen terug die je een jaar niet hebt gezien en je ontmoet nieuwe mensen. Het is voor mij echt een feest waar ik naar uitkijk".

In de vele jaren dat Fons meedoet, veranderde de wereld flink. “Er kwam een einde aan de verzuiling. De maatschappij werd opener”, vat hij samen.” Maar de Bloedprocessie bleef de Bloedprocessie. En ook nu nog, honderd jaar na de eerste stoet, is ze in de kern nog steeds hetzelfde.” Toch is er volgens Fons wel vernieuwing nodig voor de toekomst. “We moeten mensen er weer mee gaan verrassen. Misschien andere verhalen gaan toevoegen. Of de meer recente geschiedenis meenemen. Zoals de periodes van de flowerpower en de provo’s. Ook die hebben, net zoals het Bloedwonder en de pelgrimstochten, een stempel gedrukt op het maatschappelijk leven in Boxtel". 

Op de honderdste verjaardag van de Bloedprocessie is Fons er opnieuw bij, als de profeet Daniël. “Mijn baard heb ik er alvast voor laten staan”, lacht hij.